(...) Ziemio polska! Ziemio ojczysta! Zjednocz się przy Chrystusowej Eucharystii, w której krwawa Ofiara Chrystusa ponawia się wciąż i na nowo urzeczywistnia pod postacią Najświętszego Sakramentu wiary! Przez tę Ofiarę wszedł do wiecznych przybytków Chrystus-Kapłan “nowego i wiecznego Przymierza” Boga z człowiekiem: Przymierza ustanowionego “we krwi ” niepokalanego Baranka. “O ileż bardziej ta Krew, Krew Chrystusa, który Bogu złożył samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści nasze sumienia z martwych uczynków, abyśmy służyć mogli Bogu Żywemu” - słowa Listu do Hebrajczyków (Hebr. 9, 14).
bł. Jan Paweł II w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie 08.06.1987
Wieczernik. Jezus z najbliższymi świętuje Paschę. Tylko On w tym gronie zna nową treść tego słowa. Tylko On wie, na czym polega najważniejsze w dziejach ludzkości Przejście. Przejście przez próg śmierci. Przejście tam i z powrotem. Po raz pierwszy. Chleb: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane”. Kielich wina: „To jest Krew moja, która za was będzie wylana”. I nakaz: „To czyńcie na moją pamiątkę”.
Od tamtej chwili słowa „To jest Ciało moje... To jest Krew moja”, wypowiedziane zostały miliony razy..
Eucharystia jest pokarmem na "drogę" dla słabych, jest posiłkiem, podczas którego Jezus pozwala nam obcować ze sobą. Każda Msza św. jest gestem Jezusa skierowanym do nas, grzeszników, o ile sami nie wyłączymy się ze wspólnoty, odrzucając jego miłość.
Można nasłuchiwać rzeczywistego brzmienia słów konsekracji, brzmienia głosu Chrystusa.To niewątpliwie jedna z największych tajemnic chrześcijaństwa. Wierzymy, że Chrystus – Bóg i Człowiek prawdziwie ukrywa się, jest obecny pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina. Kościół uczy również, że każdy kapłan działa w osobie Jezusa Chrystusa "In persona Christi" Kapłańskie dłonie są niczym małym Betlejem, w których podczas każdej Eucharystii rodzi się sam Jezus. 
